Beruhige dich etwas!

In de afgelopen maanden zijn we weer behoorlijk actief geweest, beginnend bij de winterse activiteiten waarbij mijn sportgroep graag eens wilde leren langlaufen (cross country skiing). Na de nodige berichtjes over wat nou de beste keuze zou zijn voor langlaufen; parallel of skating en wat we in hemelsnaam voor kleding aan moesten, vertrokken we met meerdere auto’s voor een dag naar Andermatt. We hadden na een uitgebreide instructie ons volledig in het zweet gewerkt en des te meer tijdens het toepassen hiervan in de praktijk. Het was super leuk en tegelijk erg intensief in het tempo waarmee onze groep de route voldeed, maar daardoor ook meteen een goede workout!

Van de sneeuw in Februari gingen we gelijk over in heeeeel veel regen in Maart en April, waardoor het een verademing was toen het voorafgaand aan Pasen leek alsof de lente was begonnen met een stralende zon en knal blauwe lucht. Dat was meteen een goed moment om de jaarlijks terugkerende ‘Rosefountains’ in Zurich te bekijken en aansluitend in het mooie weer, Mia’s 12^e verjaardag te vieren. Dit jaar had ze, net als Finn vorig jaar, de sporthalle gereserveerd voor haar vriendinnen om zich actief te kunnen uitleven.

In de daarop aansluitende Paasvakantie hebben we een lang weekend met familie in een huis in Duitsland doorgebracht en was het naast de gebruikelijke familiequiz erg leuk om wat meer tijd te hebben samen en erop uit te gaan. Omdat we geen genoeg kunnen krijgen van Milaan, stond er weer een nieuw tripje naar toe gepland, dit keer was het de beurt aan mij en Mia, met als focus; op zoek naar leuke en goedkopere kleding dan in Zwitserland (wat al snel lukt[e-1f609]) en natuurlijk te genieten van pizza’s en ijsjes! (Al bestelde Mia bij onze eerste lunch doodleuk een hamburger met friet!!!). Ondertussen troffen de Osborne mannen elkaar in Engeland voor een voetbalwedstrijd van Tony’s favoriete club. Met een Nederlandse, Zwitserse en Engelse Osborne delegatie aanwezig hebben ze Coventry City uitgebreid kunnen toejuichen en tegelijk nog wat Engelse cultuur kunnen meepikken!

In dit mooie lenteweer kregen we bezoek van Tijmen en hebben we hem zoveel mogelijk van de omgeving laten zien, van het bewandelen van de bekende Zugerberg, tot fietsen met Oliver en lunch op het Zugermeer, alles was even fijn met dit mooie weer en fijne gezelschap [e-1f60a]Zodra Tijmen vertrokken was, waren we meteen weer terug in het regenachtige herfstweer van daarvoor helaas. Zo hebben we meerdere hockeytoernooien, atletiekwedstrijden en hardloopsessies in de regen doorgebracht. Toen er geen einde aan de regen leek te komen, kregen we eind April opeens weer sneeuw! Dat was dan wel weer leuk opeens weer in een mooi wit landschap te zitten!

In de tussentijd heb ik een ‘Out [e-38] About’ groep opgericht, voor moeders van school die zin hebben om er op uit te gaan met elkaar, overdag of in de avond. Van de 50 die zich hebben aangemeld varieert het per activiteit die ik bedenk wie er mee gaan, waardoor het extra leuk is om andere gezichten te zien en elkaar beter te leren kennen. Dat gaat ook op voor de Dutch Community, waarvan ik samen met een andere moeder de activiteiten organiseer en het altijd weer afwachten is wie er op af gaan komen. Zo vierden we ook koningsdag met elkaar hier in Zwitserland! In een café in Aëgeri, waarvan de eigenaar Nederlands is en met veel plezier bitterballen bakte en bier tapte voor ons!

Op school was Finn dit jaar gericht o.a. op het uitvoeren van een Grade 8 challenge (een project met als doel om jezelf uit te dagen iets te leren/ uitgebreider in te ontwikkelen). Dat kon elk onderwerp zijn, waarop Finn besloot zijn nieuwe sport (Kick)boksen als onderwerp te kiezen. Het eindresultaat werd aan alle ouders en docenten gepresenteerd, waarbij Finn als interactie mensen uitdaagde tot een klein lesje boksen met hem! Daarnaast had hij dit jaar ook meerdere sportieve ‘Grade 8 personal Development’ activiteiten om de leerlingen klaar te stomen voor highschool volgend jaar, zoals snowshoeing, skating, cross country skiing, paddle boarding. Of, zoals school dit omschreef:” your children will experience an exciting and varied range of activities. The programme focuses on challenge, problem solving, team strength and leadership; nurturing the skills, self belief and confidence essential for success in the 21st century…… Zo lang ze niet op school waren en buiten actief waren, was het voor Finn al snel goed [e-1f60a]

In het voorjaar stonden er ook weer nieuwe afterschool-activities op het prgramma, waarbij zowel Finn als Mia voor track and field (atletiek) kozen. Dit is schijnbaar elk jaar een erg gewilde sport, waardoor de toernooien die ze bezochten vaak met een bus vol leerlingen waren van Middle School en High School samen. ISZL (International School of Zug and Luzern) deed het super goed en won vele afstanden, met o.a. dank aan Finn en Mia die beiden lekker hard blijken te kunnen rennen! Naast sportieve activiteiten, was er ook een music concert at school, waarbij Finn en Mia hun 60 minutes of fame op het podium hadden. Mia gaf voorafgaand aan het concert al aan dat ze alleen bij het laatste nummer mocht aansluiten, omdat ze nog niet goed genoeg was voor de rest van het repertoire. Zo zagen we haar dan ook bij de grote groep violisten helemaal achterin gaan staan, konden we nog net haar strijkstok af en toe de lucht in gaan en was het over voor we goed en wel door hadden dat het begonnen was. Finn daarentegen kreeg een plek vooraan op het podium en speelde juist met een klein groepje. We konden hem goed zien en waren blij verrast dat hij dit keer niet achterin stond te “playbacken” met zijn saxofoon, zoals hij eerder wel eens had aangegeven te doen!

In Mei zorgde een extra vrije dag voor een lang weekend en kozen we ervoor dit in Lake Como door te brengen, waarbij we geluk hadden met het weer. Voorafgaand en erna regende het pijpenstelen (alweer!), maar tijdens het weekend was het heerlijk warm, waardoor we optimaal konden genieten van de vele boottochtjes, het rondstruinen in de kleine dorpjes en zowaar nog wat konden zonnebaden bij het zwembad van het appartement. We waren erg blij dat we dit keer de trein hadden genomen, het duurde 3 uur van Zug tot Como en tijdens de reis reden we de vele files voorbij waar we anders met de auto in hadden gestaan. Zeker voor herhaling vatbaar besloten we na afloop! Oliver hoefde niet lang te wachten voor een volgende Italiaanse trip; hij ontmoette Ian en Edward voor een weekend in Turijn, wat naast ontspannen ook vooral heel fijn en gezellig was om elkaar weer te zien!

Eind Mei en begin Juni hebben vooral in het teken gestaan van leuke feesten (kleine anekdote tussendoor; elk jaar is er een International Day, waarbij elke Community een eigen stand heeft met eten en drinken uit het eigen land en wij vooral poffertjes, stroopwafels, drop en Heineken bier verkopen. Zo ook dit jaar. Op de dag ervoor werd er vast opgebouwd en waren alle stands zo goed en wel klaar, versierd en ready to go voor de dag erna waarop het feest om 11uur ’s ochtend los zou barsten voor de gehele school, toen de zon opeens verdreven werd door donkere wolken en er een plaatselijke storm over kwam die in 2 minuten tijd bijna alle tenten de lucht in deed blazen en de zojuist aangebrachte decoratie verwoestte! In allerijl zijn er toen snel allemaal nieuwe tenten gekocht, zijn alle volunteers voor zaterdag extra vroeg op komen dagen en stond alles om 11uur de dag erna weer vrolijk te stralen in de volle zon alsof er niks gebeurd was [e-1f609]), verjaardagen en farewell party’s, waarbij we nu al merken hoe jammer het is dat mensen op een international school komen en gaan. Zo maken we nieuwe vrienden en zien die helaas alweer vertrekken. Mia had het geluk om in Juni een weekend naar Nederland te mogen vliegen (voor het eerst ‘zelf’/ onder begeleiding) en de verjaardag van haar vriendin Luna te mogen bijwonen, waarbij ze haar vriendinnen uit Nederland weer even in de armen kon sluiten! Andersom kregen wij bezoek van beide opa’s en oma’s (die los van elkaar naar Zwitserland zijn komen rijden om tijd met ons door te kunnen brengen en niet te vergeten, op Jackie te komen passen als wij op vakantie zijn!) De laatste week van school stond bol met feestelijkheden voor Finn in Grade 8; er werd afscheid genomen van Middle Schooldoor middel van een ‘Dinner and Dance’ waarbij iedereen sjiek gekleed naar een speciaal afgehuurde en feestelijk versierde locatie kwam voor een Apéro / een dinner en een disco. Dag erna was de ‘Raft Race’; in groepjes hebben ze een vlot moeten bouwen, waarmee op het Zugermeer tegen andere groepen moesten strijden welk vlot het snelste was (en niet ten onder ging!). En tot slot was er de ‘Graduation’; om de beurt het podium op om je diploma in ontvangst te nemen en daarna talloze foto’s moeten maken met allemaal familieleden. Om de afronding van Finn's Middle School te vieren zijn we gaan eten met z’n zessen bij ons favoriete zomerse restaurant aan het water, waarbij de unieke locatie blijft vermoeden dat we ergens op vakantie zijn, zoals we nog steeds vaak hebben bij de vele mooie plekken die we bezoeken hier in Zwitserland.

En daarmee zit dit schooljaar er weer op!

Opvallende dingen:

-Dat de communicatie hier ook na 1,5 jaar vrij formeel blijft en je als volwassene standaard wordt aangesproken bij je achternaam. Of ik nou bij de apotheek op de hoek ben, bij mijn tandarts (waar ik met twee beugel dragende kinderen vrij veel kom!) of de aardige mevrouw die onze kleding vermaakt/ repareert, ze begroeten me allemaal met ‘Gruezi Frau Osborne’! Ik probeer nog een beetje grapjes met ze te maken om het wat informeler te krijgen, maar dat mag niet baten!

-Terecht gewezen worden toen ik stond te wachten op een medewerker van de Badi (strandbad aan het meer) om iets te vragen en niet snel genoeg “Gutenmorgen” tegen haar zei. Na het hele relaas waar ik verbaasd naar stond te luisteren, heb ik haar uitgelegd dat ze het ook eens op een vriendelijke manier zou kunnen proberen te zeggen…. Wellicht iets waar sommige Zwitsers nog wat van kunnen leren! Er zitten namelijk Zwitsers tussen die zo op de regels zitten/ hoe het ‘hoort te gaan’, dat ze er bijna op gebrand zijn om je pakken als je het fout doet. Wat voor een buitenlander zoals wij nogal eens gebeurd helaas!

-Op zondag word je geacht een rustdag te hebben en dus niet zoals wij al meerdere keren gedaan hebben, te werken in de tuin/ klusjes te doen. Hoofdschuddend kwam onze buurman me helpen met het schoonspuiten van de terras tegels en gaf aan dat als iemand iets zou opmerken hij wel zou zeggen dat wij Nederlands waren, om het toch nog een beetje goed te praten…

-Dat je op het treinstation bij de fietsenstalling allemaal helmen ziet liggen in de mandjes achterop de fietsen. Niet aan een slotje of ergens aan vast, maar gewoon los in het mandje, ervan uitgaande dat niemand hier dat meeneemt als het niet van jou is. Dat mensen zich aan die regels houden, vind ik dan wel weer fijn[e-1f609]!